Een tijdje terug werd mijn hulp ingeroepen voor een ingewikkelde casus met een Aussie. Mevrouw had op vakantie op een van de Waddeneilanden haar heup gebroken, terwijl ze alleen met haar hond op vakantie was. Mevrouw werd afgevoerd in de ambulance. De reddingshelikopter was weg met een andere patiënt dus mevrouw moest mee in de reddingsboot. De hond bleef ontredderd achter. Het personeel van het hotel heeft zich ontfermd over de hond en hem vastgebonden aan een paal in de eetzaal. Mevrouw had inmiddels een vriendin ingeschakeld die de hond kwam halen. Maar ja, dat duurt effies een paar uur voordat je met de boot naar een Waddeneiland kunt. De hond was enorm in de stress.
Mevrouw moest geopereerd worden en had een revalidatietraject voor de boeg. De fokker was zo lief de hond tijdelijk op te vangen. De vriendin heeft de hond naar de fokker gebracht.
De hond was gewend om alleen bij mevrouw in huis te zijn. Bij de fokker waren meerdere honden. Dat ging niet zo goed. De hond had daardoor veel stress. Er is een bijtincident geweest waarbij de hond een mens hard gebeten heeft. Behandeling in het ziekenhuis was noodzakelijk. Bij de fokker werd het een onhoudbare situatie. Er moest snel iets gebeuren. Daar werd ik ingeschakeld. Een pension was geen optie. De hond was nog nooit een dag zonder mevrouw geweest en was al vreselijk in de stress. Het woord euthanasie was gevallen, want zowel de fokker als mevrouw zagen geen uitweg meer. Mevrouw kon inmiddels weer een klein beetje uit de voeten. Dus… heeft ze een vriendin ingeschakeld en op mijn advies samen de hond opgehaald. We zijn direct met hem aan de slag gegaan. Hij was nog enorm gestresst, maar wel minder dan bij de fokker. We zijn bezig geweest met verrijking; veel snuffelen, puzzelen, etc. in huis om zijn stresslevel omlaag te krijgen.
Mevrouw liep met de rollator dus ik moest nadenken hoe ik haar veilig met de hond kon laten wandelen. Als hij door vreemden uitgelaten werd, zag je de paniek in zijn ogen. Dat was dus geen optie. Hij trok behoorlijk aan de lijn wat funest was voor haar pas geopereerde heup. Verder had hij de neiging fietsers, brommers e.d. na te jagen. Ik heb hem de gentle leader aangeleerd en ben met hem op de gang van het appartementencomplex met de rollator gaan oefenen. Dat ging super goed. Vervolgens mevrouw gecoacht en al snel kon mevrouw kleine stukjes met hem wandelen. Dat hebben we naar buiten uitgebreid. Mevrouw vond daar heel snel handigheid in en ook het gedrag naar fietsers en brommers verbeterde. Via de app hielden we contact en ik ben nog een paar keer bij haar geweest om te coachen en mee te denken. We hebben veel gewerkt met cognitief voeren en mevrouw moest leren duidelijker te zijn, zeker met betrekking tot het najagen. Drie huisbezoeken waren genoeg om mevrouw de handvaten te geven die ze nodig had. Ze deed stinkend haar best
Gisteren kreeg ik een kerstkaart van haar met een tekst waar ik tranen van in mijn ogen kreeg. Zo mooi
Dankbaar voor wat ik voor deze prachthond en mevrouw heb kunnen betekenen.
Dankbaar voor wat ik voor deze prachthond en mevrouw heb kunnen betekenen.