Aan volwassenen / kinderen met psychiatrische hulphonden, oftewel de autisme en de PTSS hulphonden, is vaak niet te zien dat ze een hulphond nodig hebben. Als je een persoon met een hulphond tegenkomt (te herkennen aan het dekje), dan kun je er vanuit gaan dat ze deze niet voor niets hebben.

Mensen met autisme of PTSS kunnen heel veel dingen die voor anderen normaal zijn, heel erg spannend vinden. Boodschappen doen, het openbaar vervoer, contact met mensen, alle prikkels. Alles kan lastig zijn. Deze mensen willen vaak niet aangesproken worden. Ze willen meestal met rust gelaten worden, hun ding doen wat ze vaak al heel veel moeite kost. Ze willen niet uitleggen waarom ze een hulphond hebben. Ze willen niet aangestaard of afgeleid worden. Deze mensen hebben een hulphond omdat ze daardoor veel zelfstandiger kunnen functioneren. Hun hond is hun buddy. Hun hond is hun sociale buffer. Hun hond steunt ze, kalmeert ze, zorgt dat ze geen paniekaanvallen krijgen. Hun hond controleert ruimtes voor ze, hun hond is hun steun en toeverlaat. Hun hond is en blijft een hond, dus het is enorm belangrijk dat de omgeving zorgt voor rust en ruimte. Laat je hond niet buurten bij een hulphond, en houd gepaste afstand.

Help mensen met een hulphond door ze ruimte te geven.

En:

  • Negeer de hond.
  • Niet aaien
  • Niet voeren
  • Niet roepen
  • Niet afleiden

De hond is aan het werk. Heel belangrijk, nuttig werk. Waardoor de mensen veel beter kunnen functioneren in het dagelijks leven. De hulphond moet hun zelfstandigheid verbeteren. Als deze mensen steeds moeten uitleggen, zich moeten verdedigen, geweigerd worden, afgeleid worden dan belemmert ze dit juist, terwijl het een enorme verbetering van hun welzijn en zelfstandigheid zou moeten zijn. Een nare ervaring kan er al voor zorgen dat de mensen niet meer naar buiten durven, geen boodschappen meer durven te doen. Dus help ze door ze met rust te laten! Dat stellen ze enorm op prijs.

Met andere woorden:

  • Ze hebben een hulphond.
  • De hond helpt hun.
  • Helpt u ook?

Bedankt!!!

 

NB: de hulphonden die wij opgeleid hebben, hebben een uitgebreid traject ondergaan. Ze zijn getest op maatschappelijk aanvaardbaar gedrag. De combinatie hulphond en eigenaar heeft een certificaat, een hulphondpas en een hulphondvest met ons logo erop. Daarnaast hebben de meeste eigenaren visitekaartjes die ze bij bezoek aan openbare ruimtes kunnen geven. Dit om discussies te voorkomen, want discussies zorgen ervoor dat mensen veel spanning ervaren. Dat willen we voorkomen.

Hulphondcombinaties mogen volgens de Nederlandse wet niet geweigerd worden. Zie:  https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/rechten-van-mensen-met-een-handicap/gelijke-behandeling-mensen-met-beperking-of-chronische-ziekte

Het weigeren van een hulphond valt onder strafbare discriminatie. De rechter zal per geval beoordelen of de weigering onder delictsomschrijving uit artikel 429quater lid 2 uit het Wetboek van Strafrecht valt. In dit artikel is discriminatie wegens handicap strafbaar gesteld. Sinds 2016 is het VN-verdrag over de rechten van mensen met een beperking in Nederland van kracht en officieel als wet aangenomen.