Wie ben ik?

Mijn naam is Karen von Piekartz-Mulders, ben geboren in 1970, getrouwd met Hans von Piekartz en samen hebben we een dochter, Amy (2005) en een zoon, Lewis (2009). We wonen op een boerderij in Beerzerveld bij de hondenschool, met onze 13 honden (12 Australian shepherds en een labrador retriever), poezen, konijnen, schapen en pony’s.

Wat ben ik?

Ik ben van beroep gediplomeerd kynologisch instructeur (1997) en geaccrediteerd kynologisch gedragstherapeut (1999). Daarnaast ben ik docent instructeursopleidingen en KGT, hulphondtrainer, opleider therapiehonden en gastdocent MBO. Verder ben ik fokker van het mooie ras de Australian shepherd. En eigenaar van Opleidingscentrum & Hondenschool Happy Tails (1997).

Hoe ben ik dat geworden?

Ik ben mijn hele leven al gek van honden. Toen ik 15 jaar oud was, mocht ik na jarenlang zeuren eindelijk een hond, Mirka, een kruising van van alles en nog wat. Met Mirka heb ik nooit cursus gevolgd en ze luisterde dan ook niet altijd even goed en ik snapte niet echt veel van haar gedrag. Mirka is als 8 weken oud puppy aangevallen door een aantal windhonden die haar voor een konijntje aanzagen. Ik was zelf 14 jaar oud en liet haar uit aan de lijn. Mijn interesse in hondengedrag is daardoor al vroeg begonnen.

Toen ik het huis uit ging, werkte ik als directiesecretaresse. Mirka mocht niet mee, dus wilde ik graag een eigen hond. Mijn keuze viel op de labrador en een paar maanden later kwam Tess (1991) bij mij wonen, mijn eerste zwarte labrador. Tess voelde zich echter overdag zo alleen dat ze mijn hele toko afbrak. Ik ging wel met haar naar cursus maar oplossingen daarvoor aandragen deden ze niet en ik zat dan ook met mijn handen in het haar. Ik was er wel van overtuigd dat ze zich alleen voelde en daarom vond ik dat er een labrador bij moest komen. Dit werd Jill, mijn blonde labrador (1991). Vanaf dat moment heeft Tess nooit meer wat kapot gemaakt. Mijn interesse in het begeleiden van verlatingsangst is daar aangewakkerd.

Met Tess en Jill heb ik gedrag en gehoorzaamheid gedaan, flyball en jachttraining bij de KNJV. Bovendien hebben Jill en ik in 1993 met de Natte Neuzenshow meegedaan en hebben we met ons team zelfs de finale bereikt! Jill is in totaal 5 keer op tv gekomen met de Natte Neuzenshow en we hebben aan diverse flyballwedstrijden en gedrag en gehoorzaamheidswedstrijden meegedaan. In 1993 zijn Tess, Jill en ik naar Amerika verhuisd. We hebben daar 1,5 jaar gewoond in Silver Spring, Maryland (vlakbij Washington DC) en Tess en Jill hebben meer van Amerika gezien dan menig ander.

In de zomer van 1993 was ik in Washington DC bij het Washington monument; ik had in de krant gelezen dat daar het wereldkampioenschap dog frisbee zou plaatsvinden. Ik was op slag verkocht, vliegende honden, wow. Ik zag daar ook een blauw wit gevlekt ras, wat ik prachtig vond. Het bleek een Australian shepherd te zijn. Ik heb me voorgenomen: later als ik groot ben, wil ik een Australian shepherd en wil ik frisbeeën. Ik heb me in het ras verdiept en later in Nederland contact gezocht met fokkers.

Toen we terugkwamen uit Amerika, heb ik eerst weer een paar jaar als directiesecretaresse en office manager gewerkt. Maar één ding was zeker, ik wilde dat niet mijn hele leven doen. Ik was bij de kynologenclub al een keer gevraagd of ik les wilde komen geven en ook bij een plaatselijke hondenclub. Maar het sprak me allemaal niet aan en ik heb me verdiept in wat ik wel wilde. Ik ben begonnen met een instructeurscursus bij Martin Gaus, die ik in 1997 met goed gevolg heb afgesloten. Ik heb het grote genoegen gehad van Martin Gaus zelf les te krijgen en natuurlijk van Jeroen Oomen. Beide heren hebben me ongelofelijk veel geleerd. Daarna heb ik instructeur II behaald ook bij Martin Gaus en ben ik op 1 maart 1997 met mijn hondenschool gestart. Eerst gewoon voor de hobby maar we groeiden zo explosief dat ik al gauw halve dagen ben gaan werken en vanaf 1999 ben ik me volledig gaan richten op de hondenschool. We waren in die tijd de enige hondenschool in de wijde regio die positief werkte en waar de slipketting verboden was.

Nadat ik mijn instructeursopleidingen had afgerond, heb ik een aantal cursussen bij O&O gevolgd en later ethologie en gedragstherapie bij IPC Dier in Barneveld waar ik in 1999 mijn certificaat behaald heb. In 1999 heb ik mijn diploma probleemgedrag bij honden en in 2000 het diploma gedragsbegeleiding voor honden bij Van Hall/Dog Vision in Amersfoort behaald. Daarna heb ik nog allerlei seminars en workshops bezocht om bij te blijven in het wereldje van trainingstechnieken en gedragsbegeleiding, o.a. van Suzanne Clothier. Bovendien heb ik in Amerika een aantal wereldberoemde trainers bezocht, zoals Terry Ryan die weer veel samengewerkt heeft met Ray Coppinger. Ik heb mogen rondkijken op haar hondenschool in Squiem, in de staat Washington. Ik heb gekeken bij de lessen, heb uitleg gehad over haar chicken clicker training (clicker training met kippen) en heb het genoegen gehad met haar en haar man uit eten te gaan en te praten over de verschillen en overeenkomsten over hondentraining in Amerika en in Europa. Bovendien heb ik in Amerika een aantal andere zeer professionele hondentrainingscentra mogen bezoeken. O.a. voor het Reading with Rover project (een leeshondenproject). Die ervaring en indrukken heb ik allemaal mogen meenemen naar Nederland. In 2014 ben ik naar de APDT conferentie in Connecticut, Amerika geweest voor bijscholing, o.a. van Sue Sternberg. En in 2019 naar Portland, Oregon. De APDT conference in 2021 heb ik online gevolgd, in 2022 live in Daytona Beach. In 2023 heb ik het congres de psychosociale hulphond en de agression in dogs conference gevolgd. Daarnaast volg ik regelmatig in Europa bijscholingen, teveel om hier op te noemen. Bijblijven, bijscholen is super belangrijk in mijn vak.

Waar liggen mijn passies

Angst

Ik heb me als kynologisch gedragstherapeut o.a. gespecialiseerd in angst bij honden (angst voor vuurwerk, angst voor harde geluiden, etc.)

Honden uit het buitenland

Verder heb ik me gespecialiseerd in de rescue honden uit het buitenland. Ik heb meerdere asielen bezocht in Spanje en Portugal. Ik weet daardoor waar honden in Nederland tegenaan lopen en kan de mensen daarmee helpen. In de asielen in Spanje en Portugal heb ik vrijwilligers en beheerders cursus gegeven. Ik heb ze onder andere geleerd hoe ze honden kunnen testen, zodat ze een betere selectie kunnen maken welke honden wel/niet geschikt zijn voor herplaatsing.

Verlatingsangst (seperation anxiety)

Hoewel dit een enorm lastig en langdurig traject kan zijn, vind ik het geweldig om mee te denken in oplossingen als het gaat om verlatingsangst bij honden.

Reactief gedrag, agressief gedrag, resource guarding

Reactiviteit, agressie en resource guarding bij honden vind ik fantastisch om te begeleiden. Ik heb daar mooie lesprogramma’s voor opgezet, waarbij we kunnen werken aan het begeleiden van uitvalgedrag, agressie, najagen, etc. Met ondersteuning van onze dieren. We begeleiden mensen 10 weken lang in een groep, we kunnen daardoor kosten voor mensen laag houden, herhalen, uitbouwen en de honden blootstellen aan de prikkels die ze lastig vinden. We coachen de mensen en helpen de honden ander gedrag aan te bieden.

De eerste keer dat ik in contact kwam met agressie bij honden (ik had zelf twee sullen van labradors) weet ik nog heel goed. 1997, op vrijdagavond heel laat, ging de telefoon. Een mevrouw die zei: “Ik durf mijn slaapkamer niet meer in”. Toen bleek dat de jack russell van mevrouw op het bed stond en hard gromde. Mevrouw mocht niet binnenkomen. Dat waren de eersten van heel veel gezinnen en honden die ik mocht begeleiden in het ombuigen van agressie. Zo heb ik een ADL hulphond golden retriever begeleid die van de ene op de andere dag mensen aanviel, dusdanig dat ze naar het ziekenhuis moesten. Dat was in de tijd dat er nog veel onvoorspelbare agressie voorkwam bij de goldens, ook wel het rage syndroom genoemd. Door deze hond heb ik regelmatig contact gehad met ethologen van de universiteit Utrecht. Want je bent gediplomeerd gedragstherapeut, maar je weet niet alles. En je kunt niet alles begeleiden en oplossen. Uiteindelijk bleek dat deze hond zo gevaarlijk was vanwege de onvoorspelbaarheid, dat we hem in overleg met de ethologen hebben moeten laten inslapen. 1999, Joris, ik weet het nog heel goed. Leuk zijn dit soort situaties niet, maar wel fijn om te begeleiden. Dingen die je enorm bijblijven. Veel gedrag kunnen we begeleiden en ombuigen maar soms heb je honden die we niet kunnen helpen. Dat heeft o.a. alles te maken met bijtintentie en zelfbelonend gedrag. Ik vergeet ook nooit meer dat ik gebeld ben door een moeder die compleet in paniek was. Haar dochter was enorm gebeten door hun Australian shepherd. Ze had gelukkig op het moment van de aanval haar arm voor haar gezicht gedaan, maar ze was dusdanig gewond dat ziekenhuis opname noodzakelijk was. Deze eigenaren hadden we o.a. geadviseerd om altijd de muilkorf om te doen. Ze zijn het 1 x vergeten, de dochter komt thuis en opnieuw een heftig bijtincident. We hebben alles binnenstebuiten gekeerd bij de dierenarts, hij is nog een week hier geweest voor interne gedragsbegeleiding, en uiteindelijk de keuze gemaakt om hem te laten gaan. Gelukkig hoeven we niet vaak euthanasie te adviseren en kunnen we meestal met langdurige begeleiding helpen. Door deze casussen ligt mijn hart bij de begeleiding van eigenaren met honden met reactiviteit en agressie.

Wekelijks hebben we twee groepen met reactiviteit/agressie, we geven bootcamps en uiteraard ook gedragsconsulten. Voor mijn werk als gedragstherapeut werk ik nauw samen met dierenartsen en met Marjolein Dankelman van Praktijk Loco-Motion, natuurgeneeskundig therapeut, cranio sacraal therapeut en osteopaat.

Australian shepherds

Uiteraard heb ik me door mijn ervaring met Australian shepherds en kennis van gedrag en DNA van Aussies gespecialiseerd in de begeleiding van Aussies en hun eigenaren. Ik geef de reactieve hond lessen, workshops en Aussie Opvoeddagen met heel veel plezier.

Hondenschool

Alle andere lessen vind ik ook fantastisch om te geven. Ik ben bijna dagelijks als instructeur te vinden op de hondenschool, waar ik pups, pubers, G & G, jacht, agility, frisbee, balans en coördinatie, theorielessen, reactieve hond, kind & hondlessen, etc. geef. Het begeleiden van eigenaren/gezinnen en hun honden, super mooi.

Therapiehond

Iets heel anders: in 2008 heb ik samen met Gesien Broekhuijsen de opleiding therapiehond begeleider opgezet. Inmiddels geef ik deze opleiding samen met een orthopedagoog en een eigenaar van een zorgboerderij.

Diverse andere opleidingen

Sinds 2011 geven we diverse andere opleidingen, waaronder de opleiding Kynologisch Instructeur, Gedragstherapeut, Hulphond en Dog Frisbee.

Hulphond

In 2011 werd ik gevraagd door twee ouders of ik geen autisme hulphond / Gil de la Tourette hulphond voor hun zonen wilde opleiden. Beiden konden geen hulphond via de verzekering krijgen. Beiden hadden een geschikte hond. Dus die uitdaging ben ik aangegaan. Sindsdien heb ik samen met mijn team tientallen hulphonden voor kinderen/volwassen met autisme, PTSS, complexe PTSS, DIS en anorexia opgeleid. Mijn passie ligt echt bij de psychosociale hulphonden en minder bij de ADL hulphonden. Met deze twee opgeleide hulphonden is er in 2011 een nieuw onderdeel van ons bedrijf ontstaan, namelijk hulphondenschool. Dat doen we heel anders dan de meeste hulphondenscholen. Mensen komen bij ons met hun pup, puber of volwassen hond en samen leiden we, veelal in groepsverband, hun hulphond op. Dat scheelt enorm in de kosten voor de hulphondeigenaar. Ongelofelijk mooi en bijzonder werk. Ik vind het een prachtige doelgroep om mee te werken en vind het een eer om ze te helpen weer zelfstandiger en gelukkiger door het leven te kunnen gaan.

Frisbee

Magic Tigger en ik waren een van de eerste frisbeeers in Europa. In 2000, toen de sport net in Europa was. Ik ben een aantal jaar Europese vertegenwoordiger voor de UFO, de overkoepelende organisatie van dog frisbee geweest. Dat betekende heel veel contact met Amerika, maar ook met heel Europa, China en Japan. Erg leuk en een eer om te doen. Ik jureerde alle grote wedstrijden in Europa en af en toe de World Cup Finals in Amerika. Ook ben ik voor de frisbeesport naar China geweest.

Sinds 2000 geef ik frisbeeles en heb ik een fantastisch team die op de donderdagavond en zaterdagmiddag komen trainen.

Fokker

Naast mijn “gewone” werk ben ik ook fokker van het ras de Australian shepherd. Gelukkig heb ik een aantal zeer ervaren fokkers van dit ras in Amerika en Canada mogen bezoeken, ze het hemd van hun lijf gevraagd en daardoor heb ik mijn bagage wat betreft dit prachtige ras enorm kunnen vergroten. Sinds 1999 heb ik Aussies en sinds 2000 fok ik Aussies. Ik werk samen met fokkers in Duitsland en Amerika om zo verantwoord mogelijk te fokken en om samen het ras te verbeteren.

Mijn honden vroeger en nu

Momenteel hebben we 13 honden. Mijn allereerste eigen hond Tess hebben we helaas op 3 december 2004 moeten laten inslapen. Ze is 13,5 jaar oud geworden. Tess was fantastisch. Haar halfzusje Jill hebben we op 27 oktober 2005 in moeten laten slapen. Ze is bijna 14 jaar geworden. Tess en Jill waren mijn eerste honden en ze betekenden onvoorstelbaar veel voor mij. Beiden hebben altijd op de hondenschool “gewerkt” en Jill heeft ontelbaar veel pupjes opgevoed. Geen eigen puppen maar puppen op de hondenschool. Daar was ze een ongelofelijke kanjer in en eigenlijk ook onmisbaar. Ook zijn beide honden getest voor het kind & hondproject, waar ik vrijwilliger voor ben geweest en samen bezochten we vele scholen om kinderen verantwoord te leren omgaan met honden.

Daffy is geboren in 1998 en met Daffy heb ik alle G & G-cursussen met succes doorlopen. Daffy was een alleskunner; G & G, jacht, behendigheid, flyball en pakwerk. Daffy was een onvoorstelbaar sociaal hondje en ik gebruikte haar heel veel bij honden met probleemgedrag naar andere honden. Daffy is op de leeftijd van bijna 16 jaar overleden. Spirit de labrador is geboren in 2001 en was een geweldig ventje. Hij was lief, sociaal, rustig maar met een gezonde dosis werklust. Ook Spirit zetten we veel in bij honden met agressieproblemen. En hij was een therapiehond pur sang. Spirit is overleden in 2016.

In 1999 heb ik mijn eerste Australian shepherd gekregen; Wyndanwood Magic Tigger. En Magic dat was ze! Tigger was mijn oogappeltje, weliswaar mijn moeilijkste aussie maar ook veruit het slimst, het intelligentst en met een brok werklust waar je U tegen zegt. Ook Tigger hielp dagelijks op de hondenschool, ze was heel goed in het corrigeren van puppen en het voordoen van oefeningen. Ze lag rustig onder mijn kruk te wachten tot ze in actie mocht komen. Met Tigger deed ik G & G, behendigheid, flyball, schapendrijven, dogdance en haar allerfavorietste sport (en de mijne ook!) dog frisbee. Tigger heeft ons 1 nestje gegeven waarvan we zelf een reu en een teef aangehouden hebben, Spice en Blues. Van Tigger heb ik met heel veel pijn in mijn hart afscheid moeten nemen op 22 februari 2010. Tigger was ongelofelijk speciaal, we hebben samen zoveel bereikt en hadden een ontzettend goede band samen. Met Tigger heb ik geweldige dingen samen gedaan en ze is een hondje dat altijd een hele grote plek in mijn hart zal houden. Tigger heeft mij heel veel geleerd over het ras de Australian shepherd. Goeiendag, wat een verschil in opvoeding en begeleiding vergeleken met een labrador retriever.

Op Nieuwjaarsdag 2000 ben ik naar Canada gevlogen om een tweede Aussie op te halen: Cajun. Cajun was drie jaar toen ik haar haalde en ik wilde 100 % zekerheid dat het klikte en niet zomaar een hondje over laten vliegen. En het klikte! Cajun vond behendigheid en dogdance erg leuk. Cajun heeft ons drie prachtige nesten gegeven, waarvan we uit het eerste nest een reu hebben aangehouden: Mr. Jones. Cajun is 13,5 jaar oud geworden en van haar hebben we afscheid moeten nemen op 29 september 2010. Ik mis haar enorm, maar voor de hondenschool is ze ook een enorm gemis, want ze was zo vreselijk goed in het opvoeden van puppen en pubers en het geven van kalmerende signalen. Ze heeft mij enorm veel geleerd wat betreft kalmeringssignalen. Cajun was bovendien Nederlands Veteranenkampioen.

Mr. Jones is onze eerste eigen gefokte hond. Zijn volledige naam is Somethin’ Spicy My Name is Mr. Jones. Somethin’ Spicy is onze kennelnaam. Mr. Jones was een alleskunner, vond alles leuk en haalde alles uit de kast om het zo goed mogelijk te doen. Met hem heb ik bij het aanleren veel gebruik gemaakt van de clicker. Met Jones heb ik G & G, obedience, behendigheid, schapendrijven, dogdance en dog frisbee gedaan. Mr. Jones is in 2003 definitief Nederlands kampioen geworden met showen en daar zijn we apetrots op! Ook Jones hielp veel op de hondenschool. Jones is meerdere keren op tv geweest, in shows maar ook om samen met mij info te geven over therapiehond werk. Jones was een fantastische therapiehond. In 2006 heeft Mr. Jones meegedaan met de Wereldkampioenschappen dog frisbee in Scottsdale, Arizona en hebben we een medaille behaald op het lange afstandsgooien tussen alle Amerikanen en Japanners. Van Jones hebben we met heel veel pijn in ons hart afscheid moeten nemen op 10 augustus 2015 op de leeftijd van bijna 15 jaar.

Twice the Spice en Rhythm ‘n Blues (Spice en Blues) heb ik aangehouden uit het nest van Tigger. Met beide honden deden we G & G, obedience, behendigheid, dogdance en dog frisbee. Het waren allebei geweldige werkhonden en huishonden. Spice is op de leeftijd van ruim 14.5 overleden. Spice hielp ook veel mee op de hondenschool. Spice heeft drie nestjes gehad. In januari 2008 ben ik met haar naar de andere kant van Amerika gevlogen om haar daar voor haar derde en laatste nest te laten dekken. Dit heeft geresulteerd in een prachtig nest van 9 puppen en daaruit hebben we Amazing Grace aangehouden, een heel werklustig en superslim blue merle teefje. Bovendien hebben we Action Jackson in co-ownership aangehouden. Spice is op de leeftijd van bijna 15 jaar overleden in 2016. Blues is overleden op bijna 16-jarige leeftijd in 2017. Spice heeft samen met Amy op 12-jarige leeftijd nog een Europees kampioenschap in Italië gefrisbeet.

Grace leek veel op haar oma Tigger. Ze was een wat gereserveerde hond naar vreemden, zat niet te wachten op aaien van vreemden, maar was er voor mij. Heel gefocust, heel beheerst. Een tophondje. Zowel voor de sport als voor de hondenschool en vooral ook voor ons gezin en de boerderij. Grace was onmisbaar in de pup- en pubergroepen, splitste puppen als er te hard gespeeld werd, leerde puppen respect te hebben voor volwassen honden, hielp angstige of onzekere honden over hun angst/onzekerheid heen, etc. Grace en ik hebben een EK in Hongarije gefrisbeet. Onze zoon Lewis heeft met name met Grace gefrisbeet vanaf zijn 4e jaar. Van het eerste nest van Grace hebben we in 2012 een reu aangehouden, Ross. Grace heeft 3 nestjes gehad. Grace werd in juni 2018 erg ziek en we hebben haar helaas moeten laten gaan. In 2014 hebben we Clyde teruggehaald; hij was geplaatst maar waar hij zat ging het niet goed. Sindsdien woont hij bij ons. Clyde is een hele vriendelijke werklustige hond, maar hij houdt niet van wedstrijden. Clyde vindt G & G, dogdance en frisbee fantastisch. Ross heeft jarenlang meegedraaid in de top van de wereld. Vanaf zijn 2e is hij ieder jaar EK en WK gekwalificeerd en heeft hij met Amy tal van prijzen behaald. Ross is een fantastische therapiehond die o.a. menig bang kind en bange volwassenen geleerd heeft van hun angsten af te komen. En een geweldige huishond.

In april 2011 heb ik twee nieuwe kanjers uit Amerika gehaald: Kate en Jake. Kate was 10 weken toen ik haar haalde, Jake 11 maanden. Onze roedel was aan verjonging toe en dat maakten deze twee jonge honden waar! Van Kate hebben we in 2014 een teefje aangehouden, Taylor (Amy’s hond). En van de combinatie Jake en Grace ook een teefje, Apryl. In 2017 is daar Wish bij gekomen, een dochter van Ross en Kate. En in 2019 Hazel, ook een dochter van Ross en Kate. Wish en Hazel behoren momenteel tot de Europese en wereldtop frisbee samen met onze dochter Amy. Beide meisjes hebben een heerlijk Aussiekarakter.

Holly heb ik in maart 2017 uit Amerika opgehaald. Een super leuk blij aussiemeisje. Holly werkt regelmatig bij de pups en pubers en is een kanjer in het begeleiden van gedrag, zowel bij angstige honden als bij ondeugende boefjes. Holly heeft inmiddels 2 nestjes gehad.

Van Apryls 1e nest in 2018 met de Amerikaanse reu Odin hebben we Bright aangehouden. Lewis frisbeet met Apryl en Bright, o.a. in 2020 het EK en vervolgens het WK in Chicago. Bright is mijn vaste hulp bij de lessen.

In mei 2021 hebben we Beacon uit Amerika gekregen, een blue merle reu met wat meer showlijnen. In april 2023 heb ik een zoon van Apryl en Odin uit hun 2e nest teruggehaald uit Amerika. Het ging niet goed bij de eigenaar waar hij zat, dus ben ik in het vliegtuig gestapt en heb hem teruggehaald. Gunnar woont nu ook bij ons. En Blaze, een zoon van Holly is ook blijven hangen, hopelijk als opvolger van therapiehond Ross. Verder wonen er her en der co-owned honden van ons bij gezinnen in Nederland.

Met al onze honden hebben we in de vakantie een jarenlang workshops gegeven in jeugdgevangenissen. Dat deden ze fantastisch en mijn honden hebben allemaal grappige bijnamen gekregen. Cajun de knuffelhond, Blues de Gangsterhond, etc. Erg leuk werk… En een aantal van onze honden werkte wekelijks op basisscholen voor het prachtige leeshonden project, waarbij we moeilijk lezende kinderen helpen beter te leren lezen. Zie onze webpage over de opleiding therapiehond begeleider.

Mijn grootste hobbies zijn natuurlijk de hondensporten. Dog frisbee is daarvan veruit mijn favoriet (en ook die van mijn dochter en zoon en onze honden). Beretrots ben ik op onze resultaten tijdens het Europees Kampioenschap Dog Frisbee in België, waarbij Tigger en ik de 3e plaats van de 104 deelnemers behaald hebben! Verder zijn Tigger en ik in 2004 als 2e in de Europese Cup Serie geëindigd. En in 2006 waren we zelfs gekwalificeerd voor het wereldkampioenschap dog frisbee in Scottsdale, Arizona. Daar zijn we naar toe gevlogen en heb ik met Tigger en Jones meegedaan. Tigger is uiteindelijk als 28e op de wereldranglijst geëindigd, Jones heeft een 8e plaats op de distance behaald en onze club Happy Tails is op de 4e plaats van de wereldclubranglijst geëindigd. In 2007 hebben we daar nog een schepje bovenop gedaan; tijdens het WK in Dallas, Texas behaalden Tigger en Karen een plek in de finale, gingen naar huis met een 9e plaats freestyle en een prachtige prijs en een 11e plaats op de wereldranglijst. Resultaten om erg trots op te zijn en honden die enorm veel plezier hebben. Inmiddels frisbeeën Lewis en Amy met onze honden en ben ik hun coach/trainer. Meer hierover is te lezen op de frisbeepagina op onze site.

Met onze labrador Maybel doen mijn man Hans en ik jachttraining. Onze labrador komt uit jachtlijnen en ze wordt af en toe “ingehuurd” door een jager samen met Hans.

Naast dog frisbee gaan we regelmatig met onze honden naar hondenshows in binnen- en buitenland, deed ik mee met Jones, Spice en Tigger met dogdance wedstrijden, hebben we schapendrijfclinics gevolgd, doen we landelijk G & G met een aantal honden, geven we heel regelmatig demo’s dog frisbee en is er ook nog tijd voor andere leuke dingen. Onze honden gaan mee op vakantie, horen bij ons gezin. En elke dag ga ik samen met een groot deel van de honden naar het bos, lekker genieten van de natuur en van rondracende, snuffelende blije honden…..

Tot ziens bij Opleidingscentrum & Hondenschool Happy Tails,

Karen Mulders