Karen Mulders, gediplomeerd instructeur en gedragstherapeut. Tevens docent instructeursopleidingen (Kynologisch Instructeur) en opleiding Kynologisch Gedragstherapeut, hulphondtrainer en opleider therapiehonden.
Hallo allemaal,
Mijn naam is Karen von Piekartz-Mulders, ben geboren in 1970, getrouwd met Hans von Piekartz en samen hebben we een dochter, Amy (2005) en een zoon, Lewis (2009). We wonen op een boerderij in Beerzerveld bij de hondenschool, met onze 11 honden, poezen, konijnen, schapen en pony’s.
Ik ben mijn hele leven al gek van honden. Toen ik 15 jaar oud was, mocht ik na jarenlang zeuren eindelijk een hond, Mirka, een kruising van van alles en nog wat. Met Mirka heb ik nooit cursus gevolgd en ze luisterde dan ook niet altijd even goed en ik snapte niet echt veel van haar gedrag.
Toen ik het huis uit ging, werkte ik fulltime als directiesecretaresse. Mirka mocht niet mee, dus wilde ik graag een eigen hond. Mijn keuze viel op de labrador en een paar maanden later kwam Tess (1991) bij mij wonen, mijn eerste zwarte labrador. Tess voelde zich echter overdag zo alleen dat ze mijn hele toko afbrak. Ik ging wel met haar naar cursus maar oplossingen daarvoor aandragen deden ze niet en ik zat dan ook met mijn handen in het haar. Ik was er wel van overtuigd dat ze zich alleen voelde en daarom vond ik dat er een labrador bij moest komen. Dit werd Jill, mijn blonde labrador (1991).
Met Tess en Jill heb ik gedrag en gehoorzaamheid gedaan, flyball en jachttraining bij de KNJV. Bovendien hebben Jill en ik in 1993 met de Natte Neuzenshow meegedaan en hebben we met ons team zelfs de finale bereikt! Jill is in totaal 5 keer op tv gekomen met de Natte Neuzenshow en we hebben aan diverse flyballwedstrijden en gedrag en gehoorzaamheidswedstrijden meegedaan. In 1993 zijn Tess, Jill en ik naar Amerika verhuisd. We hebben daar 1,5 jaar gewoond en Tess en Jill hebben meer van Amerika gezien dan menig ander.
In de zomer van 1993 was ik in Washington DC bij het Washington monument; ik had in de krant gelezen dat daar het wereldkampioenschap dog frisbee zou plaatsvinden. Ik was op slag verkocht, vliegende honden, wow. Ik zag daar ook een blauw wit gevlekt ras, wat ik prachtig vond. Het bleek een Australian shepherd te zijn. Ik heb me in het ras verdiept en later in Nederland contact gezocht met fokkers.
Toen we terugkwamen uit Amerika, heb ik eerst weer een paar jaar als directiesecretaresse en office manager gewerkt. Maar één ding was zeker, ik wilde dat niet mijn hele leven doen. Ik was bij de kynologenclub al een keer gevraagd of ik les wilde komen geven en ook bij een plaatselijke hondenclub. Maar het sprak me allemaal niet aan en ik heb me verdiept in wat ik wel wilde. Ik ben begonnen met een instructeurscursus bij Martin Gaus, die ik in 1997 met goed gevolg heb afgesloten. Daarna heb ik instructeur II behaald ook bij Martin Gaus en ben ik op 1 maart 1997 met mijn hondenschool gestart. Eerst gewoon voor de hobby maar we groeiden zo explosief dat ik al gauw halve dagen ben gaan werken en vanaf 1999 ben ik me volledig gaan richten op de hondenschool.
Nadat ik mijn instructeursopleidingen had afgerond, heb ik een aantal cursussen bij O&O gevolgd en later ethologie en gedragstherapie bij IPC Dier in Barneveld waar ik in 1999 mijn certificaat behaald heb. In 1999 heb ik mijn diploma probleemgedrag bij honden en in 2000 het diploma gedragsbegeleiding voor honden bij Van Hall/Dog Vision in Amersfoort behaald. Daarna heb ik nog allerlei seminars en workshops bezocht om een beetje bij te blijven in het wereldje van trainingstechnieken en gedragsbegeleiding, o.a. van Suzanne Clothier. Bovendien heb ik in Amerika een aantal wereldberoemde trainers bezocht, o.a. Terry Ryan. Ik heb mogen rondkijken op haar hondenschool in Squiem, in de staat Washington. Ik heb gekeken bij de lessen, heb uitleg gehad over haar chicken clicker training (clicker training met kippen) en heb het genoegen gehad met haar en haar man uit eten te gaan en te praten over de verschillen en overeenkomsten over hondentraining in Amerika en in Europa. Bovendien heb ik in Amerika een aantal andere zeer professionele hondentrainingscentra mogen bezoeken. Die ervaring en indrukken heb ik allemaal mogen meenemen naar Nederland. Ook bezoek ik regelmatig een roedel wolven in Duitsland om het gedrag te bestuderen. In 2014 ben ik naar de APDT conferentie in Connecticut, Amerika geweest voor bijscholing. En in 2019 naar Portland, Oregon. Een top week en weer veel bijgeleerd.
Naast mijn “gewone” werk ben ik ook fokker van het ras de Australian shepherd. Gelukkig heb ik veel zeer ervaren fokkers van dit ras in Amerika en Canada mogen bezoeken, ze het hemd van hun lijf gevraagd en daardoor heb ik mijn bagage wat betreft dit prachtige ras enorm kunnen vergroten. Verder ben ik vrijwilliger voor het Kind & Hondproject. Daarnaast ben ik jarenlang Europese vertegenwoordiger voor de UFO, de overkoepelende organisatie van dog frisbee, geweest. Dat betekende heel veel contact met Amerika, maar ook met heel Europa, China en Japan. Erg leuk en een eer om te doen. Ik jureerde alle grote wedstrijden in Europa en af en toe de World Cup Finals in Amerika. Ook ben ik voor de frisbeesport naar China geweest.
Verder heb ik de twee geweldige therapiehond projecten “Lezen met Spirit” en “Werken met Spirit” samen met mijn goede vriendin en collega Gesien Broekhuijsen opgezet. En natuurlijk diverse andere opleidingen, waaronder de opleiding Kynologisch Instructeur, Gedragstherapeut en Hulphond.
Momenteel hebben we 11 honden: mijn allereerste hond Tess hebben we helaas op 3 december 2004 moeten laten inslapen. Ze is 13,5 jaar oud geworden. Tess was fantastisch. Haar halfzusje Jill hebben we helaas op 27 oktober 2005 in moeten laten slapen. Ze is bijna 14 jaar geworden. Tess en Jill waren mijn eerste honden en ze betekenen onvoorstelbaar veel voor mij. Beide hebben altijd op de hondenschool “gewerkt” en Jill heeft ontelbaar veel pupjes opgevoed. Geen eigen puppen maar puppen op de hondenschool. Daar was ze een ongelofelijke kanjer in en eigenlijk ook onmisbaar. Ook zijn beide honden getest voor het kind & hondproject, waar ik vrijwilliger voor ben geweest en samen bezochten we vele scholen.
Daffy is geboren in 1998 en met Daffy heb ik alle G & G-cursussen met succes doorlopen. Daffy was een alleskunner; G & G, jacht, behendigheid, flyball en pakwerk. Daffy was een onvoorstelbaar sociaal hondje en ik gebruikte haar heel veel bij honden met probleemgedrag naar andere honden. Daffy is op de leeftijd van bijna 16 jaar overleden. Spirit de labrador is geboren in 2001 en was een geweldig ventje. Hij was lief, sociaal, rustig maar met een gezonde dosis werklust. Ook Spirit zetten we veel in bij honden met agressieproblemen. En hij was een therapiehond pur sang. Spirit is overleden in 2016.
In 1999 heb ik mijn eerste Australian shepherd aangeschaft; Wyndanwood Magic Tigger. En Magic dat was ze! Tigger was mijn oogappeltje, weliswaar mijn moeilijkste aussie maar ook veruit het slimst, het intelligentst en met een brok werklust waar je U tegen zegt. Ook Tigger hielp dagelijks op de hondenschool, ze was heel goed in het corrigeren van puppen en het voordoen van oefeningen. Ze lag rustig onder mijn kruk te wachten tot ze in actie mocht komen. Met Tigger deed ik G & G, behendigheid, flyball, schapendrijven, doggydancing en haar allerfavorietste sport (en de mijne ook!) is dog frisbee. Tigger heeft ons 1 nestje gegeven waarvan we zelf een reu en een teef aangehouden hebben, Spice en Blues. Van Tigger heb ik met heel veel pijn in mijn hart afscheid moeten nemen op 22 februari 2010. Tigger was ongelofelijk speciaal, we hebben samen zoveel bereikt en hadden een ontzettend goede band samen. Met Tigger heb ik geweldige dingen samen gedaan en ze is een hondje dat altijd een hele grote plek in mijn hart zal houden.
Op Nieuwjaarsdag 2000 ben ik naar Canada gevlogen om een tweede Aussie op te halen: Cajun. Cajun was drie jaar toen ik haar haalde en ik wilde 100 % zekerheid dat het klikte en niet zomaar een hondje over laten vliegen. En het klikte! Cajun vond behendigheid en dogdance erg leuk. Cajun heeft ons drie prachtige nesten gegeven, waarvan we uit het eerste nest een reu hebben aangehouden: Mr. Jones. Cajun is 13,5 jaar oud geworden en ook van haar hebben we helaas afscheid moeten nemen, op 29 september 2010. Ik mis haar enorm, maar voor de hondenschool is ze ook een enorm gemis, want ze was zo vreselijk goed in het opvoeden van puppen en pubers en het geven van kalmerende signalen. Ze heeft mij enorm veel geleerd. Cajun was bovendien Nederlands Veteranenkampioen.
Mr. Jones is onze eerste eigengefokte hond. Zijn volledige naam is Somethin’ Spicy My Name is Mr. Jones. Somethin’ Spicy is onze kennelnaam. Mr. Jones was een alleskunner, vond alles leuk en haalde alles uit de kast om het zo goed mogelijk te doen. Met hem heb ik bij het aanleren veel gebruik gemaakt van de clicker. Met Jones heb ik G & G, obedience, behendigheid, schapendrijven, doggydance en dog frisbee gedaan. Mr. Jones is in 2003 definitief Nederlands kampioen geworden met showen en daar zijn we apetrots op! Ook Jones hielp veel op de hondenschool. In 2006 heeft Mr. Jones meegedaan met de Wereldkampioenschappen dog frisbee en hebben we een medaille behaald op het lange afstandsgooien tussen alle Amerikanen en Japanners. Van Jones hebben we met heel veel pijn in ons hart afscheid moeten nemen op 10 augustus 2015 op de leeftijd van bijna 15 jaar.
Twice the Spice en Rhythm ‘n Blues (Spice en Blues) heb ik aangehouden uit het nest van Tigger. Met beide honden deden we G & G, obedience, behendigheid, doggydance en dog frisbee. Het zijn allebei geweldige werkhonde. Spice is op de leeftijd van ruim 14.5 overleden. Spice hielp ook veel mee op de hondenschool. Spice heeft drie nestjes gehad. In januari 2008 ben ik met haar naar de andere kant van Amerika gevlogen om haar daar te laten dekken. Dit heeft geresulteerd in een prachtig nest van 9 puppen en daaruit hebben we Amazing Grace aangehouden, een heel werklustig en superslim blue merle teefje. Bovendien hebben we Action Jackson in co-ownership aangehouden; hij woont bij mijn tante, maar hij is nog eigendom van onze kennel, we showen hem en hij mag af en toe een teefje dekken. Spice is op de leeftijd van bijna 15 jaar overleden in 2016. Blues is overleden op bijna 16-jarige leeftijd in 2017.
Grace leek veel op haar oma Tigger. Ze was een wat gereserveerde hond naar vreemden, zat niet te wachten op aaien van vreemden, maar was er voor mij. Heel gefocust, heel beheerst. Een tophondje. Zowel voor de sport als voor de hondenschool en vooral ook voor ons gezin en de boerderij. Grace was onmisbaar in de pup- en pubergroepen, splitste puppen als er te hard gespeeld werd, leerde puppen respect te hebben voor volwassen honden, hielp angstige of onzekere honden over hun angst/onzekerheid heen, etc. Van het eerste nest van Grace hebben we in 2012 een reu aangehouden, Ross. Grace werd in juni 2018 erg ziek en we hebben haar helaas moeten laten gaan.
In april 2011 heb ik twee nieuwe kanjers uit Amerika gehaald: Kate en Jake. Kate was 10 weken toen ik haar haalde, Jake 11 maanden. Onze roedel was aan verjonging toe en dat maken deze twee jonge honden waar! Van Kate hebben we in 2014 een teefje aangehouden, Taylor (Amy’s hondje). En van de combinatie Jake en Grace ook een teefje, Apryl. In 2017 is daar Wish bij gekomen, een dochter van Ross en Kate. En Holly heb ik in maart 2017 uit Amerika gehaald. Een super leuk blij aussiemeisje. Van Apryls 1e nest in 2018 met de Amerikaanse reu Odin hebben we Bright aangehouden. En van Kates laatste nest in 2019 Hazel.
In mei 2021 hebben we Beacon uit Amerika gekregen, een blue merle reu met wat meer showlijnen.
Met al onze honden hebben we in de vakantie altijd workshops gegeven in Huize Alexandra en Jongerenhuis Harreveld, gesloten inrichtingen voor jongeren. Dat deden ze fantastisch en mijn honden hebben inmiddels allemaal grappige bijnamen. Cajun de knuffelhond, Blues de Gangsterhond, etc. Erg leuk werk… En een aantal van onze honden werkte wekelijks op basisscholen voor het prachtige project Lezen met Spirit, waarbij we moeilijk lezende kinderen helpen beter te leren lezen. Zie onze webpage over dit geweldige project.
Mijn grootste hobbies zijn natuurlijk de hondensporten. Dog frisbee is daarvan veruit mijn favoriet (en ook die van mijn man, onze dochter en onze honden). Beretrots ben ik op onze resultaten tijdens het Europees Kampioenschap Dog Frisbee in Belgie, waarbij Tigger en ik de 3e plaats van de 104 deelnemers behaald hebben! Verder zijn Tigger en ik in 2004 als 2e in de Europese Cup Serie geeindigd. En in 2006 waren we zelfs gekwalificeerd voor het wereldkampioenschap dog frisbee in Scottsdale, Arizona. Daar zijn we naar toe gevlogen en hebben met Tigger en Jones meegedaan. Tigger is uiteindelijk als 28e op de wereldranglijst geeindigd, Jones heeft een 8e plaats op de mini-distance behaald en onze club Happy Tails is op de 4e plaats van de wereldclubranglijst geeindigd. In 2007 hebben we daar nog een schepje bovenop gedaan; Tigger en Karen behaalden een plek in de finale, gingen naar huis met een 9e plaats en een prachtige prijs en een 11e plaats op de wereldranglijst. Resultaten om erg trots op te zijn en honden die enorm veel plezier hebben. Leuke foto’s van onze trip naar Amerika zijn te vinden op de Aussies at play pagina op www.somethin-spicy.nl.
Naast Dog Frisbee gaan we regelmatig met onze honden naar hondenshows in binnen- en buitenland, deed ik mee met Jones, Spice en Tigger met doggydance wedstrijden, doen we af en toe schapendrijfclinics, doen we landelijk G & G met een aantal honden, geven we heel regelmatig demo’s G & G, doggydance en dog frisbee en is er ook nog tijd voor andere leuke dingen. En elke dag ga ik samen met Amy en Lewis met het hele spul naar het bos, lekker genieten van de natuur en van rondracende blije honden…..
Tot ziens bij Hondenschool Happy Tails,
Karen Mulders