Afgelopen week kregen we een telefoontje. Een mevrouw met een Australian shepherd pup. De pup was twee weken bij ze in huis en kwam niet dichter dan op 1 meter afstand bij de mensen in het gezin. Schrikkerig, heel bang. Inmiddels was de pup al 15 weken oud. Ze konden de pup niet aanlijnen, ze konden niet met haar wandelen, de hond schoot volledig in paniek als er een riem aan gehangen werd. Ze konden de pup alleen pakken als ze haar eerst in een hoekje dreven.
’s Avonds heb ik ze direct laten komen. Ze hebben haar uit de auto getild naar de leshal toe. In de leshal zetten ze haar op de grond en de pup schoot direct uit de halsband. Opnieuw moesten we haar vangen. Niet leuk, wel noodzakelijk. Daarna hebben we haar een halsbandje om gedaan die niet af kan schieten en een hele lichte riem. Heel voorzichtig zijn we aan de slag gegaan met vertrouwen en met belangrijke oefeningen, zoals stressregulatie, een goed beloningssignaal, contact op naam en de hier. Holly, onze Aussie die megagoed is met bange honden, gaf veel kalmerende signalen naar de pup toe. We hebben de pup even los laten lopen in de leshal, uiteraard met de riem eraan. Holly bleef op afstand, ging snuffelen, keek weg en dat waren super mooie gedragingen om uit te leggen aan de eigenaren. Heel veel tips gegeven en vanavond komen ze weer. Vanochtend al even contact gehad en het ging met kleine stapjes vooruit. De mensen ook op het hart gedrukt dat ze in de begeleiding hele kleine stapjes moeten maken en dat ze haar zo min mogelijk aanraken. De hond bevriest en het duurt lang voordat er weer beweging in haar komt. Gelukkig neemt ze uiteindelijk wel voer aan, dus daar konden we op allerlei manieren mee aan de slag.
Zoveel angst, zo ongelofelijk sneu voor de hond. En voor de mensen uiteraard ook. Schaf je een leuk hondje aan, durft de hond met geen mogelijkheid bij je te komen, kun je de hond niet aanraken, niet uitlaten, helemaal niets… Uiteraard heb ik gevraagd waar de hond vandaan kwam. Van Marktplaats, overgebleven in het nest omdat ze zo terughoudend was. Totaal niet gesocialiseerd, schrikt van alle geluiden, van alle bewegingen. De broodfokker waar deze pup vandaan komt fokt met meerdere rassen, heeft meerdere nesten tegelijk, heeft een mooi verhaal maar potverdepotverdepotver wat kan ik me hier kwaad om maken. Fokken betekent dat je een verantwoordelijkheid hebt om pups goed te socialiseren en habitueren (gewenning). Dat je ouderdieren inzet die qua gedrag goed zijn. Heb je een nest, dan ben je al druk en heb je onmeunige wallen onder je ogen van het goed begeleiden van de jonge pups. Heb je meerdere nesten, dan heb je een megaverantwoordelijkheid. Dus… wil je een hond aanschaffen, wees dan kritisch. Een goede fokker is veel meer dan een schoon hok en een mooi verhaal.
NB de pup op de foto is een van mijn pups, niet de pup die gisteravond op les was.
