Somethin’ Spicy Amazing Grace
❤️❤️❤️❤️
20/03/2008 – 30/06/2018
Soms… wordt er een puppy geboren en dan weet je het meteen. She’s amazing. An Amazing Grace. Geboren op 20 maart 2008 uit een dekking van Somethin’ Spicy Twice the Spice x Mistretta’s Bear Named Ballou.
Vanaf dag 1 wist ik al zo’n beetje dat dit meisje bij ons zou blijven. In de loop van de tijd ontwikkelde Grace zich als een hele trouwe, altijd in mijn buurt zijnde, beetje onopvallende maar toch als het nodig was ontzettend mooi optredende dame. Onmisbaar op de hondenschool. Theorielessen, puppylessen, puberlessen, super hard en mooi gewerkt heeft ze. Honden duidelijk gemaakt dat ze respectvol met haar om moesten gaan.Honden duidelijk gemaakt wat kalmeringssignalen zijn. Op zo’n prachtige, duidelijke maar vriendelijke manier. En mensen duidelijk gemaakt wat communicatie is. Clickeren vond ze geweldig. Iedere theorieles deden we dat samen. Afgelopen maandag tijdens de theorieles ook nog en gisteren bij de reactieve hondenworkshop liet ze nogmaals zien wat zelf nadenken is. Traag, maar ze zag dat ik een clicker in mijn hand had en kwam verwachtingsvol naar me toe. Werken samen met Grace voelde zo ongelofelijk vertrouwd. Grace had aan een blik van mij of aan een woordje genoeg.
We hebben best veel honden. Maar soms… heb je een hond die toch net iets meer een oogappeltje is. Haar oma Tigger, mijn eerste Aussie, was dat. En Grace ook… Tigger was best een pittig ding. Grace was een hele mooie relaxte kopie van Tigger.
Grace was op en top gezinshond. Geen top wedstrijdhond, ze frisbeede wel, maar ging er niet zo voor als een paar van onze andere honden. Ik heb een EK met haar gefrisbeet in Hongarije. Amy en Lewis hebben wedstrijden met haar gefrisbeet en ontzettend veel van haar geleerd. Dogdance vond ze leuk, ze kon onwijs veel trucjes. Dinsdagochtend heb ik nog trucjes met haar voorgedaan. Zo heerlijk vertrouwd.
Waar ik was, was Grace. Altijd en overal. Als ik les gaf, lag ze onder mijn kruk of lag ze in de buurt. Een keer vragen en ze was er. Ze ging altijd mee met vakantie. Overal naar toe.
Ze heeft ons drie fantastische nesten gegeven. Een nest van 8, een nest van 13 geboren en 12 levend, een nest van 15 geboren en 13 levend. Gelukkig hebben we daar wat van aangehouden, zodat ze voortleeft in Ross, Clyde en Apryl en natuurlijk alle andere puppen. Veel van haar puppen hebben haar prachtige temperament. Haar puppen heeft ze zeer zorgvuldig en duidelijk opgevoed. Die weten wat grenzen zijn.
Vorige week werd ze ziek. Het begon met een raar oog waar het derde ooglid overheen trok en veel drinken en plassen. De dierenartsen wisten het niet. Op en af ging het met haar. Ik maakte me ernstig zorgen. Gisteren ging het redelijk, ze kwam weer fijn buurten op de hondenschool, lag steeds vlakbij me. Gisteravond zijn we nog naar Marjolein geweest van Praktijk Loco-Motion en daarna hebben we in het bos gewandeld. Rustig aan weliswaar. Haar tandvlees was wel bleek. Vannacht dronk ze veel. Heel veel. Vanochtend gaf ik les op het grote veld. Grace lag op ons terras. Hield me in de gaten. Om 12 uur had ik een afspraak. Ik nam ze mee naar ons terras. Zag dat Grace in de benen wilde komen maar niet kon. Ze kukelde. Meteen de dierenarts gebeld. Godzijdank kreeg ik mijn eigen dierenarts aan de telefoon. Ik kon hem wel kussen… Ik zag dat haar buik heel erg opgezwollen was. Om 1 uur kon ik terecht. Ciska kwam net op de hondenschool en haar gevraagd om mee te gaan. Het voelde vreselijk slecht. Bij de dierenarts halen we haar uit de bus, we zetten haar neer en ze draait vreemd met haar hoofd en valt op de grond. Ciska naar binnen, brancard gehaald, Grace op de brancard gelegd en onderzocht door de dierenarts. Dierenarts punctie gedaan, echo-onderzoek en het zag er verschrikkelijk slecht uit. Grace raakte verder in shock. Tumoren in de milt en de lever. Inwendige bloedingen. De dierenarts was meteen duidelijk. Opereren was geen optie. We hebben nog even met haar geknuffeld en toen de ongelofelijk moeilijke beslissing genomen om haar ter plekke in te laten slapen. Ze was al heel ver weg. Het staan voor de echo had haar zo uitgeput Ze is heel vredig ingeslapen en we hebben haar weer mee naar huis genomen. Ciska rijden, ik achterin met Grace op schoot. Nog een tijd in huis op haar favoriete plekje bij haar gezeten, afscheid genomen en toen samen met Peter, Ciska, Keano en Lewis haar begraven. Lewis heeft haar graf versierd met allemaal frisbees en een bal. Hans is een weekend weg, komt morgen weer terug.
Lieve Grace, dank je wel voor alles. Je was een zeer bijzondere ongelofelijk trouwe lieve prachtige gevoelige vriendin. Ik zal je onwijs missen…..Er is er maar een op deze aardbol die weet wat je voor mij betekend hebt. En dat ben jij, lieve Grace❤️❤️❤️❤️