En dan Holly, want daar gaat dit blog uiteindelijk over. Holly is geboren in 2016. De fokker had sperma van Holly’s vader ingevroren; Holly is dus een dochter van een reu die allang overleden was.
Holly zou naar Texas gaan. Ik kreeg foto’s van Holly (de fokker stuurt mij altijd foto’s van haar pups en volwassen honden). Ik zei voor de lol: you can send her to me. Holly sprak me enorm aan. Holly zou naar een vriendin van haar gaan, maar door een verhuizing kwam dit niet uit. Ik mocht Holly ophalen. In maart 2017 ben ik naar Vancouver gevlogen, vervolgens naar Olympia, Washington gereden om Holly daar op te halen. Het was liefde op het eerste gezicht. Holly en ik hebben nog wat sightseeing gedaan en zijn teruggevlogen naar Nederland. Holly is co-owned door de kennel in Amerika.
Voor Holly’s eerste nest hebben we onze eigen Ross gebruikt, wat al vanaf het moment dat we wisten dat Holly bij ons zou komen wonen de planning was. Ze kreeg 6 super leuke pups die het erg goed doen. Inmiddels is Holly 6 jaar oud. Voor haar tweede nest hebben we ontzettend moeten zoeken naar een geschikte reu. Omdat ik 7 honden in 1.5 jaar tijd terug had gekregen was ik enorm huiverig om weer te fokken. Karakter stond wederom op nummer 1 en uiteraard gezondheid op een gedeelde nummer 1. Het werd Scallywags Soul of the Night na uitvoerig met de fokker van hem gesproken te hebben. Verder had ik navraag gedaan bij twee fokkers waar ik mee samenwerk en die hem kenden. De stamboom is helemaal uitgeplozen op mogelijke risico’s, en natuurlijk moest de fokker in Amerika het er ook nog mee eens zijn. Eindelijk groen licht en in november is Holly gedekt.
Met 28 dagen hebben we een echo gemaakt waar twee van onze pupkopers bij aanwezig waren. Ik vind het mooi om mijn pupkopers zoveel mogelijk te betrekken bij alles. Een pupkoper was ook aanwezig bij de dekking. We hebben elkaar ontmoet op een carpoolplaats in Duitsland, ze is bij me in de auto gestapt, had een enorme waslijst aan vragen bij zich en vroeg me dus het hemd van het lijf. Super fijn als mensen zo goed voorbereid voor een puppy willen gaan.
Inmiddels zijn de pups geboren. De fokker van de reu en de fokker van Holly in Amerika zijn betrokken.
De bevalling was niet eenvoudig. Pup nummer 1 bleef hangen en ik moest haar er zachtjes uit trekken. Pup nummer 3 was erg benauwd en had vruchtwater binnen gekregen. We moesten hem uitzuigen en goed wrijven. Pup nummer 5 was een drama. Hij werd levenloos geboren. We hebben enorm ons best gedaan met wrijven, uitzuigen, koud water en na een tijd die voor ons gevoel eeuwen duurde kwam er leven in hem. Ik heb me nog een paar uur zorgen gemaakt, maar hij doet het gelukkig heel goed nu. Pup nummer 6 liet lang op zich wachten. Te lang. Ondanks persweeën kwam er maar niets. Dus heb ik de dierenarts gebeld. Op het moment dat ik de dierenarts aan de telefoon had, werd de pup geboren. Ook bij haar hebben we enorm ons best gedaan, maar ze was al dood. Altijd heel verdrietig.
We hebben nu echter 5 pupjes die het super goed doen en dat maakt heel veel goed. Het dode meisje hebben we begraven op een mooi plekje.
Iedere dag wegen we de pups zodat we kunnen monitoren of het goed gaat qua gewichten. Daarnaast is bekend, dat als je de puppen weegt en even vasthoudt, je daarmee de pup al leert om te gaan met veranderingen en lichte stress. Deze puppen zijn later beter in staat met stress om te gaan.